Wat lezen we nu? - Februari 2019

De kortste maand van het jaar zit er weer op! Hieronder vind je wat we allemaal hebben gelezen en in welke boeken we nog bezig zijn.


PHOENIX
Op dit moment lees ik even niks meer, want ik heb een ongelooflijk gaaf boek gelezen en nu weet ik even niet wat ik met mezelf aan moet. Maar ik heb deze maand Een bijna Eindeloze Afstand van Tahereh Mafi gelezen (recensie staat online!) en die vond ik ontroerend, realistisch, romantisch, heftig en confronterend. Verplicht leesvoer, als je het mij vraagt. Ook las ik Truth or Dance van Chinouk Thijssen, waarvan de recensie nog verschijnt en Verschijning van Joany de Vries, waarvan de recensie inmiddels al gepost is.


SOPHIE
Februari was niet mijn maand. Ik las voor het eerst in tijden weer echt een boek in een ruk uit, maar alle boeken daarna werden daardoor per definitie ‘niet zo goed als’. Ik heb het dan over The Wicked King van Holly Black. Ik had nooit eerder een boek van haar gelezen totdat ik vorig jaar aan The Cruel Prince begon, maar het was liefde vanaf de eerste pagina. Ik heb een enorm zwak voor personages die moraal met moeite nog grijs zijn.. Alle andere boeken zijn niet echt een vermelding waard want The Wicked King heeft me echt vermoord. Ik wil wel nog even een kleine shout-out geven voor Verschijning van Joany de Vries en Op het slappe koord van Vanessa Gerrits. Verschijning heeft me echt positief verrast en ik raad iedereen aan om deze Nederlandse schrijfster te ontdekken. De Kladblog recensie staat ondertussen online! Op het slappe koord was niet echt een verrassing, als in dat ik vrijwel alles lees dat Vanessa schrijft en weet dat ze over ontzettend veel kwaliteit beschikt, maar toch was ik bang om aan deze chicklit te beginnen omdat Vanessa normaal alleen fantasy schrijft. Vanessa heeft echt niet teleurgesteld en onze recensie verschijnt binnenkort.

GAOS
Na de examens had ik wat meer moeite om  op gang te komen, dus ik heb het gevoel dat ik niet geweldig veel gelezen heb deze maand. Nog steeds 4 boeken, dus zo slecht ging het nu ook weer niet. Ik las het laatste deel van de Geek Girl serie van Holly Smale. Zeg wat je wilt, maar ik heb geweend en voor het eerst in deze serie niet van het lachen, want anders had elk van die boeken me laten wenen. Daarna heb ik Heerestraat en Rozenlaan van Carlie van Tongeren gelezen en het was degelijk geschreven en een goede opbouw en plot, maar er miste iets. Dan las ik Scarlet, het tweede deel van de lunar chronicles uit (die boeken worden beter naar het einde toe, ik zweer het je, echt een verslaving) en nu ben ik bezig in De brandende doolhof, het derde deel van de beproevingen van Apollo reeks van Rick Riordan en absoluut mijn favoriete reeks van hem tot nu toe.

Phoenix, Sophie, Gaos