Recensie: Royals

Daisy Winters is dol op scifi, heeft een bijbaantje bij Walmart, houdt ervan haar haar in knalkleuren te verven en ze heeft een perfecte oudere zus die op het punt staat zich te verloven met de Schotse kroonprins Alex. Daisy heeft absoluut geen zin in een leven in de spotlights, maar door toedoen van de tabloids wordt ze gedwongen samen met haar zus de zomer door te brengen aan het Schotse hof.

Daisy vertrekt met grote tegenzin en hoewel ze haar best doet om uit de problemen te blijven, raakt ze al snel verstrikt in allerlei onhandige situaties. Onder de hoede van Miles, de megasnobistische vriend van de jongere broer van de kroonprins, moet ze leren om zich volgens de koninklijke norm te gedragen. Dat gaat alleen niet zo makkelijk— als diezelfde jongere broer overal waar hij komt voor een schandaal zorgt en Daisy erin meesleurt. Terwijl ze zich zo goed mogelijk probeert te redden, worden de verwikkelingen alleen maar groter als ze het ene koninklijke geheim na het andere ontdekt.

Cover en achterflap
Laten we er eerlijk over zijn: de cover en achterflap zijn heel duidelijk in wat ze beloven. Alles schreeuwt ‘dit is een chicklit met een koninklijk laagje er overheen’ (misschien in navolging van the royal wedding die laatst heeft plaatsgevonden?). Het is niet de mooiste cover die ik ooit heb gezien (eerder gemiddeld oké), maar het deed wel zijn werk. Ik was namelijk al op zoek naar een fijn, luchtig boek met hoofdpersonages die in mooie jurken worden gehesen en een beetje glitter & glamour, dus toen ik ‘m zag liggen in de boekenwinkel twijfelde ik geen moment.

Inhoud
De Amerikaanse Daisy Winters kijkt al jaren uit naar haar trip met haar beste vriendin, maar dan blijkt dat haar zus gaat trouwen met de kroonprins van Schotland en voor ze het weet zit ze op het vliegtuig op weg naar voornoemde land. Daisy lijkt in alle opzichten niet op haar zus, Eleanor (Ellie), die het toonbeeld is van perfectie, en dat zorgt voor de nodige spanning tussen de zussen. Als ze in Schotland arriveert weet ze dan ook niet wat haar overkomt tussen alle snobs aan het hof.

Daisy is echt een heerlijk down-to-earth personage met een feministisch randje waar ik echt van genoot. We lijken misschien niet exact op elkaar, maar door haar nuchtere manier van doen en laten kon ik haar enorm waarderen en mezelf in haar schoenen verplaatsen. Ze bleef door het verhaal heen ook lekker zichzelf en veranderde niet in negatieve zin. Hoewel daaruit wel weer blijkt dat ze niet heel veel karakterontwikkeling doormaakt.  

De band tussen Daisy en haar familie was heel fijn neergezet. In YA wordt daar niet altijd evenveel aandacht aan besteed, maar bij dit boek was ik positief verrast. Daisy’s ouders hadden ieder een sterke persoonlijkheid. Ze waren niet enkel ‘de ouders van de hoofdpersoon’ maar een eigen, zelfstandig persoon. En het was merkbaar dat Daisy en haar Ellie kinderen van hen waren: allebei hadden ze bepaalde trekken van hun ouders. (Hun vader is overigens echt hilarisch, maar het moment dat de moeder selfies probeerde te maken met kroonprins Alex, Ellie’s verloofde, overtrof alles weer).

De romantische relatie is super schattig— het-glazuur-springt-van-mijn-tanden-schattig. Vooral tegen het einde. En hoewel bepaalde gebeurtenissen cliché zijn, was de liefdesinteresse dat absoluut niet. Aan het begin van het boek, toen alle knappe jongens geïntroduceerd werden —  misschien een beetje té veel knappe jongens? — had ik niet verwacht dat hij degene zou zijn met wie Daisy zou eindigen. YA verlangt doorgaans nu eenmaal dat de knapste, rijkste, leukste jongen de liefdesinteresse moet zijn.

Overige pluspunten: er was géén slutshaming én geen girl-on-girl-hate. Ik was er oprecht bang voor toen het zusje van kroonprins Alexander en prins Sebastian werd geïntroduceerd, omdat ze Eleanor duidelijk niet mocht, maar dat was gelukkig nergens voor nodig. Ook werden er geen vriendschappen verbroken door jongens of crushed (integendeel!) en speelde de gespannen zussenrelatie een belangrijke rol in het boek. Ik kon niet gelukkiger zijn wat dit betreft.

De setting en plotlijn is een must voor iedereen die genoten heeft van the royal wedding tussen prins Harry en Meghan Markle — en stiekem heb ik het boek ook daarom opgepakt. Het heeft de jurken, de gekke hoedjes, de snobistische adel, de rijkdom, de oude kastelen en enorme landschappen. En natúúrlijk de — niet altijd even — dromerige prinsen. Wel is het soms een tikkeltje té Amerikaans en vergeet de auteur even dat niet elk land tonnen aan geld betaald voor ziekenhuiskosten. door het sociale vangnet.

Slotwoord
Van chicklits verwacht ik geen diepzinnige plotlijnen en complexe personages. Het enige wat ik verwacht is dat er genoeg fluff in zit en dat ik aan het eind met een heerlijk voldaan happy-end-gevoel het boek dicht sla. En dat is precies wat dit boek me gaf. Dat niet alleen: het is divers, aan bepaalde clichés werd een originele draai gegeven én er kwam niet een keer slutshaming of girl-on-girl-hate in voor — terwijl dit zó vaak gebeurt in chicklits. Ik kan dan ook niet anders dan dit boek vier sterren geven.

---

Phoenix & Sophie