Kladblog op pensioen: een open brief

Beste lezers,

Kladblog stopt! Misschien komt dit geheel onverwacht voor je, misschien niet, maar dit is waar de zaken nu staan.

We zijn deze blog begonnen omdat we onze gevoelens over de YA-boekenwereld wilden verwoorden. Zelf zijn we een groep met leden die zich op heel verschillende Lgbtq+ spectra bevinden en ook leden met niet-westerse roots. Dat resulteerde in onze groep tot interessante gesprekken en we beseften dat we onze stemmen - die niet altijd hetzelfde zeiden - eens wilde laten horen. Stemmen als de onze krijgen eindelijk een rol in fictie dus we wilden graag ook ook onze stem laten horen in de cóntext van YA-boeken.

Het was dus onvermijdelijk dat veel van de artikelen die hier verschenen, ons erg nauw aan het hart zouden liggen. LGBTQ+  en POC is voor velen van ons geen ver van je bed show, het is wie we zijn. We kregen veel steun, hebben heel interessante meningen gehoord die verschilden van de onze maar daardoor niet minder waardevol waren, maar we hebben ook best wat… backlash meegemaakt.

Dit laatste gebeurde steeds vaker: personen betrokken bij de boekenwereld die onze meningen over een fenomeen - het verschijnen van bepaalde boeken, tendensen in recente fictie, keuzes die de boekenwereld als systeem neemt - heel persoonlijk namen, terwijl dat niet zo bedoeld was. We hebben nooit iemand persoonlijk aangevallen. We hebben wel vaak meningen over uitspraken van personen gemaakt, maar dan draaide het altijd vooral om de uitspraak. Dikwijls kwamen we wel tot een consensus met iemand die zich aangevallen voelde of ons had veroordeeld. Maar we hebben het volgende besloten: als de Nederlandstalige boekenwereld zo vaak moeite heeft om los van zichzelf, zo ver mogelijk van zijn eigen standplaatsgebondenheid, onze meningen en gevoelens te lezen en erover te reflecteren, dan willen we liever onze meningen niet meer publiekelijk bundelen in opinies en recensies.

Het klopt dat we niet altijd genuanceerd genoeg waren. Maar het is ook zo dat we nooit, - behalve indien anders vermeld - menen objectieve feiten te verkondigen. We wilden onze gevoelens uiten, onze meningen over boeken. En een mening van welke soort dan ook is altijd subjectief. 

Maar wat betreft bepaalde reacties die wij kregen indien we niet blij waren met de representatie van bepaalde LGBTQ+ identiteiten of POC in boeken: het is jammer dat als wij reactie geven op hoe ónze identiteit in boeken weergegeven wordt en dat we er niet volledig achterstaan, anderen ons uitleggen wat die identiteit is en hoe we het moeten interpreteren. We waren voornamelijk onder de indruk dat mensen het lef hadden te doen alsof zij onze identiteit beter begrepen dan wijzelf. En blijkbaar wordt van ons daarnaast een zekere professionaliteit verwacht hierin. Blijkbaar mag een uitgever, vertaler of auteur stuntelen, fouten maken en mensen (óns) kwetsen en dienen wij rekening met hen te houden als we hen daarop beoordelen. Terwijl we maar een groep jongeren zijn die niet een uitgever of een groep professionals achter ons heeft staan.

We zijn gaan beseffen dat we geen energie hierin meer willen steken. Na een tijd wordt het vermoeiend om door mensen die liever praten dan luisteren, dingen genoemd te worden die je niet bent. Woorden in je mond gelegd te krijgen. Publiekelijk uitgelachen worden om spellingfouten van iemand die een heel artikel toewijdde aan hoe benadeeld ze zich voelde omwille van haar dyslexie.

Uiteraard is het internet gewoon zo: mensen reageren en reageren zonder de volledige context te kennen of te proberen buiten zichzelf te denken. Lange tijd wilden we daar ook best de gevolgen van dragen. Nu is het echter genoeg. We lezen dan liever boeken voor onszelf, houden dan liever onze meningen voor onszelf. Als dat is wat we moeten doen om niet zo vaak als ‘kortzichtig’ of ‘hard’ of ‘ongenuanceerd’ gezien te worden, dan doen we dat graag.

Maar we gaan ons niet verontschuldigen dat we niet altijd enthousiast en blij zijn. Zo is het leven niet, dus zo is de boekenwereld niet. Er is veel wat ons tenminste teleurstelt en dat willen we gewoon uiten. Kennelijk wordt niet altijd blij zijn in de boekenwereld, zo vaak gezien als 'te kritisch of te hard'. Terwijl er gelijktijdig wel wordt opgeroepen voor eerlijkheid?

Dit is dus officieel het laatste artikel op deze blog. Alles wat we echter schreven, blijft simpelweg online staat: onze recensies, opiniestukken, onze instagram.

We hadden nog een recensie exemplaar van Birthday en Het Schaduwjaar gekregen. We verontschuldigen ons bij de uitgeverij dat zij hier nu geen recensie meer van zullen krijgen. Hopelijk begrijpen ze onze keuze.

Iedereen nog veel leesplezier! Wij hebben alvast genoeg boeken op onze TBR staan.

Het kladblog team