Recensie:Fille Folle

                                                                   Achterflap
BAM, jij hebt een heuse brok girlpower in je handen. Maar waar gaat dit boek over?
Hoe een vrouwenlijf verandert tijdens onze puberteit en hoe we zelf iets moois  kunnen maken van een wereld die niet altijd even fraai is. Hoe we als jonge meisjes ons eigen lijf graag kunnen leren zien en niet alleen elkaars maar vooral onze eigen beste vriendin worden. Hoe liefde en seks nu eigenlijk in elkaar zitten – zonder de cliché romantische komedie-toer op te gaan – en dat menstrueren en masturberen echt doodnormaal is. Hoe we ons leven als tiener heus niet op een rijtje hoeven te hebben en dat we allemaal weleens per ongeluk mama zeggen tegen een wildvreemde. En meer, véél meer.
En dat allemaal in tien simpele hoofdstukken. De tien vuistregels van een Fille Folle. Happy reading!
​

Wat context bij dit boek: het is een recensie exemplaar dat we ontvingen van uitgeverij Van Halewyck en uiteindelijk aan mij (Livia) gegeven werd om me in te verdiepen. Ik had dit ergens beschreven zien worden als de meiden-bijbel en na dit gelezen te hebben weet ik één ding zeker: alle meisjes zouden dit moeten lezen. En alle jongens ook. En iedereen die zich tussenin of buiten deze labels identificeert.

Inhoudelijk
Ik heb me niet veel ingelezen op wat ik voorgeschoteld ging krijgen. Eigenlijk las ik de synopsis ook pas nu ik hem opzocht voor de recensie. Het was best een sprong in het diepe. Ik las de eerste tientallen pagina’s in de tram. En gingen die nu niet net over menstruatie? Jup - ik voelde me toch een beetje beschaamd. Maar toch stopte ik niet. Want zoals dit boek me bijbracht: waarom zou ik me moeten schamen? Of dat nu is omdat ik iedere maand bloed uit mijn vagina, ik masturbeer of op zowel jongens als meisjes val. Het enige wat ik hoef te zijn is mijzelf.

En jij ook: gewoon jezelf, dat is compleet prima. Dat is uiteindelijk de kern van deze brok girlpower en in deze drukke, soms onderdrukkende maatschappij is dat iets wat vaker gezegd mag worden.

In de vorm van tien delen à la tien geboden brengt Ilona Lodewijckx een sterk relaas over alles girlpower, over feminisme, over jezelf graag zien, over anderen graag zien, over jezelf zijn en anderen zichzelf laten zijn en iedereen die intolerant is de middenvinger te geven. Dit doet ze zonder rond de pot te draaien, zonder angst voor wat fel(ler) woordgebruik en oprechte getuigenissen van ervaringsdeskundigen. Dit boek zit boordevol tips & tricks om je als tienermeisje - of meisje, of vrouw, of jongen, of man, of alles ertussen of erbuiten; maar dus vooral als tienermeisje - door dit mooie, maar soms bizarre leven te begeven.

Voor mij zullen de pagina’s over geaardheid toch wel het belangrijkste blijven. Ik was op mezelf wel al zover geraakt om geen fuck te geven over mijn regels te hebben - en t ook gewoon te zeggen wanneer iemand vroeg wat ik toch had - om te beseffen dat masturberen tof is, dat seks niets is waar je aan moet beginnen als je geen zin hebt, dat je sowieso mooi bent zoals je bent, dat andere meisjes haten omdat ze “concurrentie” zouden zijn zo not-done is en dat je je beter omgeeft met mensen die jou respecteren dan enkele klootzakken die je maar niks vinden. Maar mijn geaardheid was en is nog steeds - want dit is niet iets wat ik in 1,2,3 zal snappen en aanvaarden, spijtig genoeg - een struikelpunt. Vooral het ding met labels. Ben ik bi- of panseksueel? Weet ik veel. Maar moet ik er ook wel een etiket op kleven? Of tegen wie ik het moet zeggen: mijn grootmoeder voert zo een exorcisme op me uit! En ik moet zeggen, ik ben hierom enorm blij dat ik Fille Folle heb gelezen. Want het tikte iets aan waarmee ik veel inzit. En ik denk dat heel veel meisjes in dit boek heel veel onderwerpen zullen vinden die hen aanspreken en waarover ze de adviezen en getuigenissen die hierin staan écht kunnen gebruiken.

Tenslotte wil ik nog een gigantisch vreugde uiten over het taalgebruik hierin. Want dit boek is zo belachelijk, heerlijk Vlaams! Gij, ge, regels hebben en zo veel meer dat anders uit boeken gefilterd worden met het een of ander zwakke excuus dat veel mensen het niet zullen begrijpen. Fuck dat, dit boek is gewoon al zalig op zich door dit heerlijke, opluchtende en onverdoezelde taalgebruik.

Oordeel
Vijf sterren duh.

---

Livia