Kladblog@Avant-Première: Fantastic beasts and the crimes of Grindelwald

Op twee minuten tijd uitverkocht raken is de droom van elk evenement, maar voor de avant-première van Fantastic Beasts in Antwerpen wordt het als ‘gewoontjes’ of ‘gemiddeld’ beschouwd. Een beetje zoals Tomorrowland dus, maar dan voor geeks, nerds en vooral: Potterheads. Geloof het of niet, ik was snel genoeg en zat vanavond in de zaal op het moment dat wereldwijd de eerste vertoningen op het grote scherm verschenen, inclusief Londen.

Toevallig koos Antwerpen ervoor om mij te haten vandaag. De hele ring zat vast en het verkeer was hels, wat voor een hoop spanning zorgde, maar eens in de zaal was het een magische ervaring die begon met… een huwelijksaanzoek! Jap, geweldig cute, geloof me. De volgende die zegt dat grootschalige huwelijksaanzoeken overrated zijn: don’t expect me to say ‘yes’. Maar zij zei het wel en onder een staande ovatie van de hele zaal. Echt, beter in de sfeer komen kon gewoon niet.

En toen kon het eindelijk beginnen: de film zelf. Magnifieke openingsscène die prachtig geregisseerd is en ingenieus in elkaar steekt. Die lijn wordt doorgetrokken in elke scène van de film. Van de ontmoetingen tussen Perkamentus en Newt tot de confrontatie met Grindelwald, die deze film wel zichzelf op de voorgrond zet. Doel van elke partij: Credence aan je kant krijgen. Jup, die dude leeft nog en hij is krachtiger en gevaarlijker dan ooit, zeker nu hij een romance heeft met Nagini, you know, DE Nagini. (COUPLEGOALS, BELIEVE ME)

Ondanks dat de film een goed tempo heeft, genoeg humor en een goede opbouw, had ik soms het gevoel dat er wel net iets te veel gefocust was op het ‘mooi zijn’. In het schrijven zeggen ze vaak ‘kill your darlings’, maar daar hadden de scenarioschrijvers precies niet geweldig veel zin in. Oké, de dieren zijn heel leuk en sommigen zijn extra toevoegingen, maar anderen waren overbodig en dat is jammer. Nog een voorbeeld: Bunty! Wie is Bunty? Wel, Newts huishoudster die helpt met het verzorgen van zijn dieren en overduidelijk meer voor hem voelt dan ze wilt toegeven. Heb ik je nu gespoilerd? Nee, want na vijf minuten is ze weg en je bent ze tien minuten later alweer vergeten. Kijk, het zijn leuke extraatjes, maar als je bedenkt dat je 2 uur en een kwart achter het grote beeld zit, is dat verdomd lang in verhouding met het plot.

Daarnaast had ik ook een paar ideetjes over de verschijning van Minerva Anderling. Jep, de geruchten zijn te bevestigen, maar ik ben sterk benieuwd naar hoe Rowling de incontinuïteit gaat verklaren. Want hoe in hemelsnaam kan Anderling in 1927 al een leerkracht zijn als ze volgens de oude verhalen dan zelfs nog niet geboren is? Volgens wikipedia wordt ze geboren in ‘35 en begint ze pas les te geven in ‘56 overigens, dus Rowling, what happened?

Verdict? Over het algemeen heb ik echt genoten van de film door de grote hoeveelheid kleine dingen die alle potterheads ook zullen opmerken, maar met momenten dacht ik ook even ‘klopt dat wel?’ en jammer genoeg gebeurde dat enkele keren. Dat en het magere hebben mijn hoge verwachtingen niet volledig ingelost, ook al was het wel een heel leuke ervaring! Nog een laatste dingetje: damn, dat einde… MIND = BLOWN! Dat moet ik ze wel nageven, ik kijk uit naar de volgende!

Gaos