Na het lezen van Girls of Paper and Fire van Natasha Ngan (met trigger warnings) en het lezen van het origineel Nederlandse Dit is hoe het ging van Astrid Boonstoppel (zonder trigger warnings) kregen we binnen Kladblog de discussie of trigger warnings een plaats moeten hebben in YA-boeken. Laat ook vooral jullie mening horen.
In voorbereiding op deze discussie schreef Sophie een artikel dat je hier: https://kladblog.weebly.com/de-blog/een-informatief-stuk-over-triggers terug kunt vinden. Ze legt hierin onder andere uit wat triggers en trigger warnings precies zijn. SOPHIE Ik schreef natuurlijk het artikel van afgelopen donderdag en ik denk dat daaruit mijn mening al een beetje naar voren kwam. Ik ben voor. Triggers betuttelen mensen niet of geven spoilers, maar zijn voor een deel van de samenleving die zonder gewoon slechter functioneert. Triggerswarnings zijn geen ‘lees dit niet,’ maar een ‘pas op’ net zoals de kijkwijzer op televisie. Die geeft immers toch ook aan of je geweld kunt verwachten? Misschien werken ze niet voor jou, maar, nou en? Ze werken voor sommige mensen en is dat niet goed genoeg? Zelfs als ze maar één iemand helpen moet dat toch opwegen tegen de moeite die het is om ze erin te stoppen? (Een vriendin van mij las bijvoorbeeld bewust Dit is hoe het ging van Astrid Boonstoppel die hierboven al wordt aangehaald niet) Vorig jaar las ik zelf Girls of Paper and Fire van Natasha Ngan, ook hierboven al genoemd, sorry, een ownvoices verhaal over trauma. In dit boek zit een brief waarin ook trigger warnings worden genoemd en eventuele hulplijnen. Als het je niet beïnvloed sla je het misschien zo over en dat prima, maar denk eens aan de mensen die er wel iets aan hebben? En ik weet dat het voelt als ‘maar moet ik dan overal een waarschuwing op zetten’? Ik bedoel, in mijn artikel was wel duidelijk dat alles een trigger kan zijn en je kunt moeilijk waarschuwen voor scènes over de kleur blauw, of niet dan? Dan is je lijst straks langer dan het boek zelf, MAAR een lijstje als: zelfmoord, eetstoornissen, oorlog, geweld, misbruik? Waarom niet? Ik denk dat dat mijn voornamelijke standpunt is. Waarom niet? KATIE Ik ga niet nadenken over hóe de trigger warnings in boeken moeten staan, of iedere soort trigger een andere sticker zou moeten krijgen, en of dit al op de cover of achterflap moet staan - dat is niet de vraag van deze discussie, al was dat het allereerste waar ik aan dacht toen ik deze vraag las. Ik heb vrij veel geluk; ik heb nooit last gehad van triggers, omdat ik nooit iets heb gemaakt wat ervoor zou kunnen zorgen dat ik er beïnvloed van kan raken als ik triggers lees. Maar dat ík er geen last van heb, betekent niet dat iedereen er geen last van heeft. Integendeel zelfs; veel mensen kunnen aangespoord worden door triggers in boeken. Denk maar eens aan toen 13 Reasons Why uitkwam en alle discussies die daaruit voort kwamen. Ik denk dat triggers vermelden een goed idee is. Voor de mensen die er niet beïnvloed van raken, kunnen het simpelweg negeren - maar voor degene die er wél last van kunnen krijgen, kunnen het boek op tijd weg leggen of zelfs niet eens oppakken. Ja, de uitgeverij kan weliswaar verlies lopen, maar dat lijkt mij een beter idee dan - misschien onbewust - verantwoordelijk zijn voor het aansporen op toch heel wat ergere dingen… Films hebben ook trigger warnings, dus waarom boeken dan niet? IANTHE Ik ben de laatste maanden verschillende artikelen tegengekomen die zowel voor als tegen trigger warnings waren, voornamelijk omdat ik er zelf over na aan het denken was of ik het wel of niet wilde doen in mijn eigen boeken in de toekomst; ik schrijf nou eenmaal over heftige onderwerpen. Het argument dat ik tegenkwam bij mensen die tegen trigger warnings waren, was voornamelijk: “de echte wereld heeft ook geen trigger warnings en ik ben geen therapeut, dus dat is mijn verantwoordelijkheid niet, en daarnaast geeft het ook spoilers en soms moet je dingen geheim houden zodat ze extra hard binnenkomen en het juiste effect hebben”. En daar heb ik natuurlijk over nagedacht, maar ik ben het er niet echt mee eens. Ik denk dat mensen die dat soort dingen zeggen, niet goed begrijpen wat triggers zijn. Echte triggers zijn niet “een edgy leftist die speciaal wil doen en aandacht wil”, het zijn intense psychologische effecten die medisch serieus zijn. Vind ik dat ze standaard vermeld moeten worden? Ik weet het niet. Ik zou het persoonlijk wel doen en ik denk dat het netjes is voor een auteur om te doen, maar ik denk ook dat het tegenreacties kan opleveren. Misschien willen uitgeverijen dingen met bepaalde triggers niet meer uitgeven omdat ze denken dat het slechter verkoopt, of weet ik veel wat. Of misschien worden auteurs publiekelijk geshamed voordat het boek gepubliceerd is, alleen omdat er bepaalde triggers in zitten en ze ‘het recht niet hebben’ daarover te schrijven. Vooral op Engelse YA-twitter is zo'n hate mob tegenwoordig een groot probleem, en ik zie wel hoe dit het zou kunnen versterken. Maar uiteindelijk ben ik denk ik wel voor. Mensen die de trigger warnings niet nodig hebben, hoeven ze niet eens te bekijken, en mensen die ze wél nodig hebben, zullen zichzelf kunnen beschermen. Uiteindelijk zijn een paar woordjes zwart op wit toch een kleine moeite om bij te dragen aan iemands mentale gezondheid, toch?
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
CategorieënArchieven
Juli 2019
twitter
goodreads |